Osman II (ur. 3 listopada 1604, zm. 20 maja 1622) – 16. sułtan Imperium Osmańskiego z dynastii Osmanów, rządzący w latach 1618-1622. Był synem sułtana Ahmeda I i Mahfiruz Hatice Sultan oraz bratanek sułtana Mustafy I Szalonego.
Biografia[]
Osman II urodził się w 1604 roku jako najstarszy syn sułtana Ahmeda I.
Po przeprowadzeniu zamachu na sułtana Mustafę I Szalonego w 1618 roku, Osman II został sułtanem w wieku 14 lat. Bardziej od własnej matki szanował jej rywalkę - sułtankę Kösem. Nie wiadomo, czy w czasie jego panowanie sułtanka Mahfiruz pełniła funkcję Valide Sultan.
Zabezpieczył on wschodnią granicę Imperium, podpisując pokój z Persją. Sułtan przygotowywał się na wojnę z Rzeczpospolitą Obojga Narodów, która wybuchła w 1620 roku. Wojska tureckie zostały pokonane podczas bitwy pod Chocimiem przez hetmana Jana Karola Chodkiewicza. Za przegraną bitwy, Janczarowie za namową sułtanki Kösem, oskarżali sułtana o spisek. Osman II został uduszony sznurem w 1622 roku, po 4-letnim panowaniu. Na jego miejsce powrócił ponownie Mustafa I Szalony.
Ciekawostki[]
- Osman II był znanym poetą. Znał wiele języków m.in: arabski, perski, łacinę, grecki i włoski.